 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Кахай мяне па-беларуску –
змаўчаць Парыж, Мадрыд.
На мапу прагі без прымусу
узыдзе Менскі Крыт.
I Днепр апячэ Луару,
Дуэру – Нёман мо...
Наяве я спазнаю мару,
бо ты і я – адно...
Адна ўцялесьненая сквапнасьць
да шчасьця, да граху –
на вуснах жарсьці непадманнасьць
і слодыч на слыху.
Кахай мяне па-беларуску
у зайздрасьці Афін –
дрыжыць чаканьнем кожны мускул,
як болем ад шыпшын.
Ля эпалады эпахальнай
на мейсцы стромкіх дрэў
схіляюць зімны голаў Альпы
прад тымі, хто трымцеў
кахаў пад зоркамі і ў цемры,
калі Венэра й Марс
свае шукалі летуценьні,
й самотны Валапас
глядзеў маркотна на багіню,
што спала на Зямлі,
шукаў імя ён варагіні,
каб папрасіць: «Спалі!..»
7.III.2002.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
